Ptaki - Ibis. png,

IBIS SZKARŁATNY

Ibis szkarłatny (Eudocimus ruber) — gatunek dużego ptaka z rodziny ibisowatych. Występuje na terenach nizinnych od Kolumbii na wschód do Gujany, na Trynidadzie oraz na południe do wschodniej części Brazylii. Wędruje do Ameryki Środkowej i Indii Zachodnich. Zamieszkuje mokradła, pola ryżowe oraz zarośla mangrowe.
U dorosłych ptaków wszystkie nagie partie ciała rdzawe. Upierzenie szkarłatne (oprócz czarnych końcówek skrzydeł). Często spotykany w dużych stadach, czasami z innymi gatunkami ibisów. Długość ciała ok. 56 - 61 cm. Młode podobne do ibisa białego.

IBIS BIAŁY

Ibis biały (Eudocimus albus) — gatunek dużego ptaka z rodziny ibisowatych. Zamieszkuje podmokłe obszary przybrzeżne, łąki, pola orne od Ameryki Północnej po północną część Ameryki Południowej.

Duży ptak o długości ciała 56-71 cm. U dorosłych osobników pióra białe, z czarno zakończonymi lotkami I rzędu. Naga skóra na głowie wraz z dziobem czerwone. Nogi w sezonie lęgowym czerwone, później szare. W locie głowa i szyja wyciągnięte, nogi wystają poza ogon. Po kilku uderzeniach skrzydeł następuje lot ślizgowy; często spotykany w dużych kluczach.

IBIS KASZTANOWATY

Ibis kasztanowaty (Plegadis falcinellus) – gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny ibisowatych.

To gatunek południowy występujący na prawie wszystkich kontynentach, oprócz Ameryki Południowej i Antarktydy. Zamieszkuje południowo-wschodnią Europę, Azję Południową i Środkową, Australię, Afrykę, wschodnią Amerykę Północną i Amerykę Środkową. Zimowiska ibisa znajdują się na południe od Sahary, choć pojedyncze osobniki nad Morzem Śródziemnym.
Do Polski zalatuje sporadycznie. Do 2011 roku odnotowano 49 stwierdzeń. Ibisy spotykano od kwietnia do końca listopada, choć najczęściej w październiku. Zwykle napotykano pojedyncze osobniki, rzadziej bardziej liczne grupki, najwięcej 5 ptaków. Dochodziło do tego na stawach rybnych i zbiornikach zaporowych, przeważnie w południowej Polsce .
Jedynym krajem Europy Środkowej, gdzie jest to ptak lęgowy (nieliczny) są Węgry.

IBIS CZCZONY(ang. sacred ibis)

Ibis czczony (Threskiornis aethiopicus) — gatunek dużego ptaka z rodziny ibisowatych (Threskiornithidae). Zamieszkuje Afrykę na południe od Sahary, Madagaskar i Irak.

Dawniej występował w Egipcie, gdzie był czczony przez starożytnych Egipcjan i często mumifikowany jako symbol boga Thota. Przedstawiano go na malowidłach ściennych i w hieroglifach. Jego kult związany był z faktem, że pojawiał się liczniej w okresach wzrostu poziomu wody w Nilu.
Ibis czczony ma białe upierzenie, z wyjątkiem czarnej głowy i czarnych piór na kuprze. Głowa i górna część szyi są nagie, czarny dziób długi i zakrzywiony do dołu. Nogi długie, silne, również czarno ubarwione. W locie na skrzydłach od spodu i na bokach widoczne szkarłatne pasy nagiej skóry, mocno kontrastujące z resztą upierzenia. Długość ciała ok. 65-75 cm, rozpiętość skrzydeł 130 cm. Obie płci ubarwione podobnie. U młodych głowa i szyja są opierzone biało z czarnymi cętkami, upierzenie ma odcień brudnobiały, a dziób jest krótszy.

Ibisy czczone zamieszkują płytkie mokradła, błotniste równiny, zarówno na wybrzeżu jak i na śródlądziu. Odwiedzają również pola uprawne i wysypiska śmieci. Odżywiają się rybami, płazami i innymi zwierzętami wodnymi, a także owadami.
Gniazduje w koloniach na drzewach, często wspólnie z innymi ptakami, takimi jak czaple. Gniazdo jest zbudowane z gałęzi, często na baobabie. Samica składa 2-3 jaja.

IBIS BIAŁOWĄSY

Ibis białowąsy (Bostrychia hagedash) – gatunek ptaka z rodziny ibisowatych (Threskiornithidae). Szarozielony z metalicznym, czerwonozielonym nalotem na skrzydłach i białym paskiem na policzku. W locie skrzydła przypominają skrzydła warugi. Żyje samotnie, w parach albo w małych stadkach, żeruje na terenach otwartych.

Rozmiary
Długość ciała do 76 cm.
Zasięg, środowisko
Afryka bez rejonów południowo-zachodnich. Pospolity na obszarach wilgotnych lub blisko wody.

IBIS BIAŁOSKRZYDŁY

Ibis białoskrzydły (Lophotibis cristata syn Pledagis cristata) to ptak z rodziny ibisowatych i podrodziny ibisów. Występuje tylko i wyłącznie na całym - za wyjątkiem środkowego - Madagaskarze.

Cechy gatunku

Jest to nieduży w porównianiu do innych ibisów ptak. Tułów oraz sterówki są kasztanowobrązowe, ogon jest ciemniejszy z metalicznym połyskiem. Całe skrzydła, z wyjątkiem barkówek są białe, co jest cechą charakterystyczną tego gatunku. Na głowie znajdują się pióra z zielonym połyskiem. W razie niebezpieczeństwa nie zrywa się do lotu, woli uciekać między drzewami.

Biotop

Podmokłe lasy. Jest ptakiem osiadłym. Z powodu niszczenia przez człowieka naturalnych środowisk tego ptaka, jest obecnie prawie zagrożony wyginięciem


Wymiary - dł. ciała: ok. 50 cm, składa 2-3 jaj, żeruje w podmokłych lasach i zaroślach

IBIS ZIELONY

Ibis zielony (Mesembrinibis cayennensis) - ptak z rodziny ibisowatych. Pióra ma ciemnozielone z połyskiem. Dziób zielony, nogi krótkie. Dzięki nastroszonym piórom na szyi sprawia ona wrażenie grubej. Zwykle spotykany samotnie lub w parach. Ostrożny, żeruje na błotnistym dnie lasu, często przesiaduje na drzewach.
Rozmiary - 56 cm

Zasięg, środowisko - Zamieszkuje tereny od Hondurasu do północnej Argentyny. Zalesione tereny w pobliżu rzek oraz bagna. Rzadki na otwartych mokradłach.

Podobne gatunki - ibis kasztanowaty

IBIS CZARNOPIÓRY 

Ibis czarnopióry (Threskiornis molucca) - gatunek dużego ptaka z rodziny ibisowatych. Zamieszkuje Australię, Nową Gwineę, Małe Wyspy Sundajskie i Moluki

Ma białe upierzenie oraz nagą czarną głowę, czarny dziób zakrzywiony do dołu i czarne nogi. Długość ciała - ok. 77 cm.
Zamieszkuje miejsca w pobliżu wody - laguny, bagna, rozlewiska i zarośla mangrowe.
Odżywia się mięczakami, owadami, skorupiakami i małymi kręgowcami. Rozmnaża się w wielkich koloniach po 20 000 par ptaków.

IBIS GRZYWIASTY

Ibis grzywiasty (Geronticus eremita) - ptak z rodziny ibisowatych, zamieszkujący Maroko i Turcję. Swoją nazwę zawdzięcza czubowi piór z tyłu głowy. Jeszcze w XVII w. występował w Europie, rozmnażał się w dolinie Dunaju, Austrii i Szwajcarii. Obecnie ptaki te są poważnie zagrożone wyginięciem.
 

 Charakterystyka 
Wygląd zewnętrzny 
Naga skóra na głowie, czarne upierzenie. Brak dymorfizmu płciowego.

Rozmiary : długość ciała 70-80 cm, rozpiętość skrzydeł 1,25-1,35 m. Waga  ok. 1-1,2 kg.

 Środowisko 

Zamieszkuje tereny górzyste, półpustynne i stepowe.

 Pożywienie 
chrząszcze, mrówki, pająki, pomrowiki, skorki (owady), skorpiony, stonogi, szarańcza

Okres lęgów -   zwykle rozpoczyna się w marcu lub kwietniu, gniazdo - buduje na półkach skalnych.

Jaja - 2-4, wysiadywanie  24-28 dni

Pisklęta - w wieku 43-47 dni opuszczają gniazdo

 Status i ochrona 
Gatunek poważnie zagrożony wyginięciem, objęty Europejskim Programem Ochrony Zwierząt (EEP). Do dramatycznego spadku liczebności tych ptaków przyczyniły się polowania oraz chwytanie młodych, w celu umieszczenia ich w ogrodach zoologicznych. Dużo ibisów zginęło również wskutek zatrucia środkami owadobójczymi, stosowanymi w celu walki z szarańczą.

IBIS AMERYKAŃSKI

Ibis amerykański (Plegadis chihi) - gatunek dużego ptaka z rodziny ibisowatych. Występuje od USA do środkowego Meksyku. Zimuje na południe od Salwadoru. Rzadko pojawia się w Ameryce Południowej. Zamieszkuje głównie słodkowodne mokradła i tereny zalewowe.

U dorosłych ptaków dziób czerwonawy, nogi brązowe. Upierzenie kasztanowate, z zielonawym połyskiem na wierzchu ciała (połysk tylko w sezonie lęgowym). Długość ciała ok. 56 cm.

Spotykany najczęściej samotnie lub w małych grupach. Lot przeplatany szybowaniem.

Podobny wygląd ma inny gatunek - ibis kasztanowaty.

IBISODZIÓB

Ibisodziób (Ibidorhyncha struthersii) - gatunek ptaka będący jedynym przedstawicielem rodziny ibisodziobów (Ibidorhynchidae), należącej do rzędu siewkowych.

Jest ptakiem smukłym o długich nogach i zakrzywionym dziobie przystosowanym do wydobywania pokarmu spod kamieni. Ubarwiony jest z wierzchu na szaro, brzuch jest biały, nogi i dziób są czerwone, przy czym nogi są znacznie bardziej jaskrawe. Ibisodzioby zamieszkują kamieniste plaże rzeczne na wyżynach centralnej Azji i w Himalajach. Gniazdo ma postać niewielkiego wgłębienia na plaży. Samice składają zawsze cztery jaja.