grafika-gify-kartki

Meduza nie ma szkieletu wewnętrznego czy zewnętrznego i na pierwszy rzut oka nie wiadomo, w czym – jak się to mówi – jej dusza się trzyma. Jednak w rzeczy samej ciało meduzy jest gęste

(galaretowate) na tyle, by zachowało ono swoją formę.

Objaśnia się to tym, że masa ciała zwierzęcia jest wzmocniona silnymi włóknami. Na dodatek meduza potrafi wpompowywać w siebie wodę, dzięki czemu jej ciało zachowuje kształt. Taki sposób zachowywania kształtu ciała nazywa się szkieletem hydrostatycznym. Woda także pozwala meduzie na aktywne przemieszczanie się. Meduza zasysa wodę, a potem silnym skurczem wyrzuca ją w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu. W ten sposób porusza ją swoisty silnik odrzutowy.

Przy ogólnym schemacie budowy (grzybowaty dzwon lub parasol i parzydełka) meduzy odróżniają się różnokształtnością form i kolorami, a co do rozmiarów, to już w ogóle nie ma o czym mówić! Np. meduza zamieszkująca na głębokości 500 – 1500 m ma jedynie 5 cm średnicy. Ale wielkość skompensowała jej ilością parzydełek – aż 32 sztuki które z kolei posiadają bardzo ciekawą właściwość posiadana także przez lądowe gady – w przypadku zagrożenia lekko oddzielają się od ciała swej właścicielki i odwracają uwagę napastnika, a potem odrastają. I przeciwieństwo tej meduzki – arktyczna meduza Cyanea zamieszkująca północno-zachodni Atlantyk. Jeden z egzemplarzy znaleziony na brzegu Zatoki Massachusetts miał średnicę parasola wynoszącą 2,5 metra, zaś jej parzydełka rozciągały się na długość 36,5 metra!

Ale bez względu na rozmiary tych zwierząt morskich, maja one jedną cechę – zapotrzebowanie i ciągłe pochłanianie przez nie pożywienia. Można powiedzieć bez kozery – jedzenie to cel życia meduz. Podstawowym pokarmem są ryby, przy czym zapotrzebowanie na nie jest ogromne.

Meduza - Turritopsis Nutricula

Turritopsis Nutricula

Jest to meduza o długości 4-5mm, mają unikalną zdolność do zarządzania własnymi genami w razie zagrożenia lub po zakończeniu dorosłego cyklu płodnego. Żyją w każdym oceanie, osiągają dojrzałość płciową, reprodukuje się, a następnie… cofa w rozwoju! Meduzy przechodzą do dziecięcego stadium rozwoju i w ten sposób dosłownie zaczynają swoje życie na nowo. Zważywszy , iż (przynajmniej teoretycznie) cykl powrotu może powtarzać się w nieskończoną ilość razy , to sprawia ,że w sensie biologicznym meduza ta jest zwierzęciem nieśmiertelnym.Występując oznacza to, że przechodzi przez cykle starzenia się i odmładzania w nieskończoność, zmieniając swoje komórki wedle potrzeby. Czas między cyklami zależny jest od konkretnego gatunku – może to być kilka godzin, a może wiele miesięcy.

Chełbia Modra

Chełbia Modra zwykle pojawiają się na brzegu morza późnym latem, czyli w sierpniu i we wrześniu. Jest przezroczysta i galaretowata.

Meduza Nomuro

Meduza Nomura (Nemopilema nomurai) swoimi rozmiarami i zachowaniem na pewno zainteresowałaby niejednego producenta horrorów klasy B. Ten parzydełkowiec pojawiający się cyklicznie u wybrzeży Japonii może osiągać ponad 200 kg wagi przy średnicy ciała dochodzącej do 2 metrów. Meduzy te pojawiają się w grupach a do wybrzeży Japonii docierają wraz z prądami morskimi prawdopodobnie z Morza Żółtego, które naturalnie zasiedlają.

Gigantyczne meduzy pojawiające się cyklicznie u japońskich wybrzeży rujnują dochody lokalnych społeczności żyjących z rybołówstwa.

Jelly-Fish-Flower-Most Beautiful Jellyfish

Morska Osa

Morska osa ma jeszcze jedną osobliwość: ta meduza ma zmysł wzroku. Ona obserwuje otoczenie dzięki czterem grupom oczu. Inną zagadkową rzeczą jest to, gdzie tak naprawdę idą impulsy wzrokowe – wszak meduzy nie mają mózgu jako takiego. Wiadomo także, że meduzy nie atakują przeciwnika – one oczekują aż krewetka czy rybka sama wpadnie w parzydełka, z którego jak kula wystrzeliwane jest „żądło” z jadem.

Box jellyfish zwana również morską osą.

Następstwa ukłucia morskiej osy niełatwo się leczy. Jeżeli żmije i pająki kąsają swe ofiary tylko raz i tylko w jedno miejsce, to morska USA parzy swe ofiary w wielu miejscach naraz. Wprawdzie australijskim uczonym udało się zsyntetyzować przeciwciała, które okazały się bardzo efektywną odtrutką. Po iniekcji u poszkodowanego udało się zachować funkcję oddychania, ale pozostał silny ból i osłabienie, które odczuwał on jeszcze przez wiele minut.

Uczeni wyjaśnili, że morska osa ma tylko jednego naturalnego wroga – pewien gatunek żółwi morskich, które żywią się tymi meduzami i nie boją się ich śmiercionośnego jadu. Ale jak one to robią, tego nie wiadomo.

Amazing jellyfish

Meduza Stage - Australlian Spotted

Pokrzywa Morska

Crossota

Nowa meduza-2016

Ta niezwykle piękna meduza została zaobserwowana 24 kwietnia 2016 roku podczas ekspedycji o nazwie Dive 4 of the 2016 Deepwater Exploration of the Marianas, która odbyła się w ramach zwiedzania podwodnych gór Enigma Seamount, na głębokości sięgającej 3700 metrów. Czy nie przypomina Wam ona jakiegoś przybysza z kosmosu? Dowiedzcie się więcej na temat tego niesamowitego stworzenia.

Naukowcy pracujący w pobliżu Rowu Mariańskiego zrobili zdjęcia oraz nagrali materiał wideo ukazujący bardzo oryginalną meduzę. Na początku tygodnia, badacze pracujący na należącym do NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration) statku Okeanos Explorer, wysłali pod wodę zdalnie sterowany pojazd ROV Deep Discoverer do zbadania podwodnych gór Enigma Seamount, których grzbiet znajduje się na zachód od Rowu Mariańskiego. Na głębokości 3,7 km udało im się zarejestrować film przedstawiający tę dość niezwykłą meduzę. Biolodzy morscy zidentyfikowali ją jako gatunek Hydromedusa, należący do rodzaju Crossota.

Lion's Mane

Bełtwa festonowa - Cyanea capillata

Bełtwa festonowa, meduza festonowa, bełtwa włosiennik(Cyanea capillata) – gatunek krążkopława z rodziny Cyaneidae występujący w Oceanie Atlantyckim i Morzu Północnym. Spotykany także w Morzu Bałtyckim. W przybrzeżnej wodzie Bałtyku pojawia się najczęściej zimą, podczas dłuższych a niezbyt silnych wiatrów od lądu, powodujących wynurzanie się wody głębinowej.

Żeglarz portugalski

Żeglarz portugalski lub bąbelnica (Physalia physalis) - zwierzę należące do typu parzydełkowców.

Posiada charakterystyczny pęcherz unoszący go na powierzchni wody, dodatkowo pęcherz pełni rolę żagla. To nie jest jedno zwierze ale wyspecjalizowana kolonia. Żeglarz ma bardzo silne parzydełka, które mogą być groźne dla człowieka. Wielkość pęcherza od 10-30cm, długość parzydełek do 10m. Występuje w ciepłych morzach, ale najczęściej spotyka się je w prądzie zatokowym północnego Atlantyku oraz w subtropikalnych wodach Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku.

Rurkopławy

Gromada jamochłonów podtyp stułbiopławy, występujące wyłącznie w morzach pełnosłonych strefy umiarkowanej i podzwrotnikowej. Żyją kolonijnie w postaci meduzy i polipa.

Stułbiopławy (Hydrozoa).

Podtyp stułbiopławy, występujące wyłącznie w morzach pełnosłonych strefy umiarkowanej i podzwrotnikowej. Żyją kolonijnie w postaci meduzy i polipa.(białe skaczące).

Parzące niebieskie meduzy atakują wybrzeża Norwegii.

Rekordowa liczba niebieskich parzących meduz została zarejestrowana przy południowym wybrzeżu Norwegii. Posiadają one parzące macki i zwykle rozwijają się w ciepłych wodach.

„Nie pamiętam, żebyśmy kiedykolwiek wcześniej otrzymali aż tyle zgłoszeń” powiedział biolog morski z Norweskiego Instytutu Badań Morskich Jan Helge Fossa. Dodał, że spodziewa się, że meduzy pod wpływem prądów morskich, będą się przemieszczać dalej na północ. Nie wie jednak dlaczego osiągnęły one tak wysoką liczbę. Zwiększona ich liczba została również dostrzeżona przy zachodnim wybrzeżu Szwecji. Stanowią one duże zagrożenie dla pływaków.

Te meduzy wyglądają jak UFO i trochę jak obcy, bo jak większość meduz, nie mają centralnego układu nerwowego, pokarmowego, oddechowego ani krążenia.