7 Cudów Świata Nowożytnego.

 

7 Cudów Świata Nowożytnego

Wielki Mur Chiński (Wanli Changcheng)- Chiny
Petra- Jordania
Pomnik Chrystusa Zbawiciela (Cristo Redentor)- - Brazylia, Rio de Janeiro
Machu Picchu - Peru
Chichén Itzá - Meksyk, Yucatán
Koloseum - Włochy, Rzym
Tadź Mahal- Indie, Agra

 

 Wielki Mur Chiński - Chiny

 

Wielki Mur (Wanli Changcheng), największe dzieło budowlane starożytnych Chin.Jest najdłuższą na świecie fortyfikacją obronną, bo właśnie w takim celu został zbudowany. Jego pierwotnym zadaniem była obrona przed najeźdźcami z "Wielkiego Stepu"(Mongolia, Mandżuria, Rosja, Kazachstan, Tadżykistan... itd). Ten znany nam cud świata został wybudowany ludzką ręką w ciągu 2000 lat. Chińczycy mawiają, że ma długość "10 tysięcy li", co oznaczałoby około 5 tys. km.
Według oficjalnych pomiarów całość muru wynosi 8851,8 km, z czego niecałe 6260 km obejmuje właściwą konstrukcję, wzniesioną pracą ludzkich rąk. Rozciąga się on od przełęczy Jiayuguan w zachodniej prowincji Gansu do twierdzy Shanhaiguan nad zatoką Pohaj, gdzie "wchodzący" do morza odcinek muru nazywany bywa Głową Starego Smoka. Mur biegnie w zależności od ukształtowania terenu - czasem opada w głębokie doliny, po czym wznosi się na wierzchołki gór. Jego integralną częścią są naturalne przeszkody, tj. jary, urwiska czy granie. Podstawę konstrukcji tworzyły warstwy ubitej ziemi, które następnie umacniano żwirem, a w późniejszym okresie kamieniami bądź cegłami. Średnio ma około 10 m wysokości i co najmniej 5 m szerokości, co miało ułatwiać przewożenie materiałów w czasie jej budowy. Cała gigantyczna fortyfikacja, budząca powszechny podziw i szacunek, powstała dzięki morderczej pracy setek tysięcy robotników, przez co nazywana bywa "najdłuższym cmentarzem świata".Przy jego budowie zginęło z wycieńczenia ok milion robotników.

 Pierwszy fragment muru wzniesiono już w III w. p.n.e. Tylko niektóre odrestaurowane odcinki udostępnione są dla zwiedzających, m.in. Badaling, Mutianyu, Juyongguan, Jinshanling czy Simatai. Oddalony od centrum Pekinu o około 70 km. Badaling jest najlepiej zachowanym, ale i najtłumniej odwiedzanym fragmentem Wielkiego Muru.

Wielki Mur zapewniał spokój na "jedwabnym szlaku".  Dziś co roku odbywa się na nim bieg maratoński.

Symbol WYTRWAŁOŚCI I UPORCZYWOŚCI

Petra- Jordania

Petra leży w południowo-zachodniej części obecnej Jordanii. Położona jest na terenie wyżynnym, półpustynnym, wśród skał ciągnących się na odległość ok. 1,6 km ze wschodu na zachód i z północy na południe, będących zachodnią częścią masywu Dżabal asz-Szara. Dolinę Petry przecina koryto rzeki okresowej – Wadi Musa, której dopływy okalają płaskowyże, na których rozrosło się antyczne miasto Nabatejczyków. Okoliczne całoroczne strumienie wody zapewniały przeżycie tylko niewielkiemu osiedlu.

 

 

Znaczny przyrost mieszkańców w czasie największego rozkwitu Petry, spowodował, że Nabatejczycy musieli rozbudować system wodociągów i cystern skalnych, by magazynować wodę dla wciąż rosnącej populacji.

Pomnik Chrystusa Odkupiciela w Rio de Janeiro, Brazylia

 Chrystus Odkupiciel (port. Cristo Redentor) – 38-metrowy, pomnik Jezusa Chrystusa wzniesiony na szczycie granitowej góry Corcovado w Rio de Janeiro w Brazylii. Statua jest jednym z symboli Rio oraz imponującym i charakterystycznym obiektem w tym mieście.Statua mierzy 30 metrów wysokości i jest postawiona na 8-metrowym cokole, spoglądając ze szczytu 740-metrowej granitowej góry. Głowa ma 3,5 metra wysokości, dłoń  jedna waży 9 ton, a odległość od końca palców jednej ręki do drugiej wynosi 23 m.
Ramiona stojącej na górze Corcovado statuy są szeroko rozłożone w geście obejmującym tętniące życiem miasto Rio de Janeiro. Statua miała w zamierzeniu wyrażać zarówno boskie współczucie jak i pewną dumę z osiągnięć stulecia niepodległej Brazylii.

  

1921 r. rozpoczęła się zbiórka pieniędzy na budowę pomnika, który miał upamiętnić setną rocznicę niepodległości Brazylii. Rozważano kilka projektów, między innymi gigantyczny krzyż czy postać z kulą ziemską w dłoni. Ostatecznie wybrano pomysł Hectora da Silvy, którego olbrzymia statua Chrystusa z rozpostartymi ramionami obejmującymi zarówno miasto jak i witająca przybywających gości od morza spodobała się najbardziej. Pieniądze zebrano w kościołach całej Brazylii. Sam pomnik został zaprojektowany przez francuskiego rzeźbiarza polskiego pochodzenia Paula Landowskiego. Rzeźbę zbudowano we Francji i przewieziono do Rio de Janeiro, a przed umieszczeniem na szczycie wzgórza obłożono steatytem. Odsłonięcie nastąpiło 12 października 1931 r. Dokonał tego projektant oświetlenia pomnika Guglielmo Marconi, który włączył je z jachtu przycumowanego w porcie we włoskiej Genui. Uroczystość tę powtarzano jeszcze dwa razy. Za drugim razem gdy zainstalowano nowe oświetlenie, włączenia dokonał papież Paweł VI, a za trzecim z okazji 50. rocznicy budowy 12 października 1981 uświetnił włączeniem papież Jan Paweł II.

 

Do pomnika można dotrzeć drogą lub kolejką linową. Ze stacji kolejki do punktu obserwacyjnego u stóp pomnika można dojść schodami o 222 stopniach, dojechać windą lub schodami ruchomymi.

  

 

 

 Koloseum - Włochy, Rzym.

Koloseum (łac. Amphitheatrum Flavium, Colosseum; wł. Colosseo) -kiedyś demonstrowało potęgę Rzymu. Amfiteatr rzymski wzniesiony w latach 70–80 n.e. przez cesarzy z dynastii Flawiuszów(budowlę zlecił bogaty rzymski chrześcijanin Walentiusz). Nazwa pochodzi od greckiego słowa kolossos, co znaczy „ogromny”.

 Amfiteatr miał długość 188 m i szerokość 156 m, obwód 524 m oraz wysokość 48,5 m, był w stanie pomieścić nawet ok. 87 tys. osób.Obiekt z galeriami komunikacyjnymi oraz areną z własnym systemem podziemnych korytarzy. W czterokondygnacyjnym podziale zewnętrznym zastosowano spiętrzenie porządków (najniższa kondygnacja w porządku toskańskim, druga w jońskim, trzecia w korynckim). Trzy niższe kondygnacje związane są z konstrukcyjnym układem arkad, czwarta, najwyższa została zaopatrzona tylko w małe okna. Od strony wewnętrznej budowla jest pięciokondygnacyjna. Cztery kondygnacje zbudowano jako układ pomieszczeń wydzielonych pomiędzy filarami, ścianami, ze sklepieniami kolebkowymi i krzyżowymi. Umieszczono tam bufety, szatnie, natryski, pomieszczenia dla gladiatorów, klatki dla zwierząt, korytarze. Wokół areny wzniesione było podium. Do Koloseum prowadziło 80 ponumerowanych wejść (zachowały się oznaczenia wejść od nr XXIII do LIV), które zapewniały szybkie (przez ok. 6 minut) opuszczenie widowni przez widzów (jednak taką możliwość mieli tylko widzowie z dolnych i środkowych rzędów). Istniała też możliwość przykrycia całej widowni specjalną osłoną (velarium) w deszczowe lub bardzo słoneczne dni.

Pokazy w W Koloseum organizowano specjalnym basenie (naumachie), polowania na dzikie zwierzęta,walki gladiatorów, naumachie, . W tym miejscu mordowano także chrześcijan, co upamiętniono krzyżem wewnątrz budowli. Od połowy XVIII wieku Koloseum jest otoczone opieką jako miejsce męczeństwa pierwszych chrześcijan, wcześniej pozyskiwano z niego bloki kamienne jako materiał budowlany. Nazwa Koloseum została nadana we wczesnym średniowieczu od znajdującego się w  parku Domus Aurea blisko budowli ogromnego (gr. „kolossos”) posągu Nerona przedstawionego jako Helios.

W 445 zostało poważnie uszkodzone przez trzęsienie ziemi.

W 528 odbyły się tu ostatnie igrzyska.

Pod koniec VI wieku wewnątrz amfiteatru wybudowano mały kościół, arenę przekształcono w cmentarz.

Około 1200 rodzina Frangipani przejęła Koloseum i ufortyfikowała je, używając jako zamku.

W 1349 w wyniku trzęsienia ziemi zawaliła się zewnętrzna część południowej ściany.

W 1744 zostało ogłoszone miejscem męczeństwa chrześcijan.

Od II poł. XVIII wieku w Wielki Piątek odbywa się tutaj droga krzyżowa pod przewodnictwem papieża.

7 lipca 2007 obiekt został ogłoszony jednym z siedmiu nowych cudów świata.



SYMBOL RADOŚCI I CIERPIENIA

Machu Picchu - Peru

 

Machu Picchu (Peru) – w języku kaczua oznacza „stary szczyt”. Jest to najlepiej zachowane miasto Inków o powierzchni 2 ha, powstałe prawdopodobnie pod koniec XV w. Odkrył je Amerykanin Hiram Bingham w 1911 r. Machu Picchu było miejscem kultu słońca i sanktuarium dla kobiet zwanych Dziewicami Słońca. Żyło tu ok. 1500 ludzi. Miasto było miejscem pełnym ogrodów i tarasów, wspaniałych budowli obrzędowych i pałaców.

 

 

  Miasto zbudowano według kompleksowo opracowanych planów w II połowie XV wieku podczas panowania jednego z najwybitniejszych władców Pachacuti Inca Yupanqui (1438–1471). Pełniło wówczas funkcję głównego centrum ceremonialnego, ale także gospodarczego i obronnego. Zamieszkiwali je kapłani, przedstawiciele inkaskiej arystokracji, żołnierze oraz opiekunowie tutejszych świątyń. Miasto składało się z dwóch części. W Górnej, zwanej hanman, znajdowały się: Świątynia Słońca, Grobowiec Królewski, Pałac Królewski oraz Intihuatana, największa inkaska świętość. W Dolnej mieściły się domy mieszkalne kryte strzechą oraz warsztaty produkcyjne. Na stromych zboczach otaczających miasto znajdowały się terasy uprawne o szerokości 2-4 m., z pionowymi ścianami między nimi wzniesionymi z kamieni.

 

 

Z nieznanych powodów miasto opuszczono ok. 1537 r. Współczesna nazwa miasta jest połączeniem machu (stary) w języku keczua i zapożyczonego z hiszpańskiego słowa pico (szczyt). Oryginalnie miasto nazywało się Patallaqta, od keczuańskich słów pata (stopień, schodek) i llaqta (miasto)

Chichén Itzá - Meksyk

Najbardziej znana budowla w Chichén Itzá to: El Castillo - Świątynia Kukulkana. Została wzniesiona na piramidzie schodkowej złożonej z 9 tarasów. Schody prowadzą na szczyt piramidy z czterech stron świata, każda strona ma 91 stopni (łącznie 364 stopnie). Ostatni 365 stopień stanowi wejście do świątyni i symbolizuje ostatni dzień roku słonecznego.

W mieście znaleziono też naturalne zagłębiebie o głębokości 40m i średnicy 60m. Prawdopodobnie w czasie suszy wrzucano do niego dziewice, aby przebłagać boga deszczu.

 

Najbardziej znana budowla w Chichén Itzá to: El Castillo - Świątynia Kukulkana. Została wzniesiona na piramidzie schodkowej złożonej z 9 tarasów. Schody prowadzą na szczyt piramidy z czterech stron świata, każda strona ma 91 stopni (łącznie 364 stopnie). Ostatni 365 stopień stanowi wejście do świątyni i symbolizuje ostatni dzień roku słonecznego.
W mieście znaleziono też naturalne zagłębiebie o głębokości 40m i średnicy 60m. Prawdopodobnie w czasie suszy wrzucano do niego dziewice, aby przebłagać boga deszczu.

Chichén Itzá – prekolumbijskie miasto założone przez Majów na półwyspie Jukatan (Meksyk).Miasto założone przez Majów w Meksyku w 450 roku. Najbardziej rozwinęło się w X-XI wieku, a w XV je opuszczono. Chichén Itzá dosłownie znaczy Źródła ludu Itzá. Nazwa pochodzi od dwóch świetych zbiorników przy których zostało założone. Zbiorniki te służyły do składania ofiar. 

SYMBOL PRACOWITOŚCI I WIEDZY

Tadź Mahal- Indie, Agra

 Indyjskie mauzoleum wzniesione przez Szahdżahana z dynastii Wielkich Mogołów, na pamiątkę przedwcześnie zmarłej, ukochanej żony Mumtaz Mahal. Obiekt bywa nazywany świątynią miłości.


Tadź Mahal został wzniesiony w Agrze, mieście nad rzeką Jamuna, w indyjskim stanie Uttar Pradesh. Agra leży w odległości ok. 200 kilometrów od Delhi – dawnej stolicy Indii. Jest to jeden z głównych punktów wielu wycieczek zagranicznych.

 Kompleks budowlany Tadź Mahal składa się z głównej świątyni z wielką kopułą, w kształcie cebuli, charakterystyczną dla sztuki islamu i olbrzymią bramą, symbolizującą wrota do Raju. Jest ona osadzona na plincie, w której rogach stoją cztery minarety – wieże, z których imam nawołuje wiernych do modlitwy. Uzupełnieniem kompleksu są standardowe elementy tego typu budowli: kanały wodne oraz podzielony na cztery części ogród krajobrazowy. Konstrukcja ogrodu perskiego przed mauzoleum imituje muzułmańskie wyobrażenie raju, które cechuje duże podobieństwo do jego chrześcijańskiego odpowiednika.