Rynek
***
Początki istnienia Wrocławia związane są z rokiem tysięcznym, kiedy to na tych terenach powstało biskupstwo, jednak 150 lat wcześniej już osiedlały się tu plemiona słowiańskie tworząc osady. Najważniejszą i najstarszą dzielnica miasta jest Ostrów Tumski, od którego zaczęło się osadnictwo. Początkowo rejon znajdował się pod panowaniem Piastów. Około 1241 roku w obronie przez Mongołami mieszkańcy opuścili gród paląc go. Z pogromu ocalał jedynie zamek. Z ocaleniem go wiąże się legenda o cudownym zjawisku na niebie, które wystraszyło Tatarów i zmusiło do odstąpienia od oblężenia. Po odbudowie miastem rządzili królowie czescy a następnie Habsburgowie. Jako miasto śląskie swoją historię wiąże ściśle z przemianami na Śląsku, przechodząc z rąk czeskich w pruskie i polskie. Nie uniknęło tez oblężenia napoleońskiego. W XVIII-XIX w. Wrocław był ośrodkiem myśli oświeceniowej oraz miejscem wystąpienia przeciwko germanizacji, w obronie polskiej ludności Śląska, czy przeciwko policyjnemu systemowi rządów państwa pruskiego. Po 1812 r. w mieście nastąpił szybki rozwój gminy żydowskiej, wzniesiono synagogi, założono Żydowskie Seminarium Teologiczne. Warto dodać, że w 1933 r. we Wrocławiu mieszkało już 20 tys. Żydów, którzy po wybuchu II wojny światowej (w wyniku prześladowań) zginęli albo uciekli. Od II połowy XIX w. miasto stało się ważnym ośrodkiem przemysłu (m.in. fabryka cygar, przemysł włókienniczy, fabryka wagonów i maszyn), nastąpił rozwój kolei i żeglugi na Odrze, zaczęła działać gazownia (w 1847 r.) i elektrownia (w 1893 r.), wzrastała liczba ludności z około 100 tys. w 1840 r., do 500 tys. w 1909 r. Od połowy XIX w. i w okresie międzywojennym pomimo swej przynależności do Niemiec, we Wrocławiu funkcjonowały polskie organizacje i instytucje, które zlikwidowano we wrześniu 1939 r.
Rynek
***
Multimedialna fontanna
Wrocławska Fontanna – multimedialna fontanna we Wrocławiu, otoczona pergolą, przy Hali Stulecia. Jest największą fontanną w Polsce i jedną z największych w Europie. Fontanna ma powierzchnię około 1 ha.Fontanna ma powierzchnię około 1 ha. W jej niecce (o wymiarach 115x108 m) umieszczono 300 dysz wodnych różnego rodzaju (gejzery, dysze pieniące, dynamiczne, mgielne, punktowe, palmowe, wodne), które mogą tryskać wodę na wysokość 40 metrów oraz 3 dysze ogniowe. Na dnie umieszczono 800 punktów świetlnych. Wszystko to stanowi część multimedialnych pokazów wodnych odbywających się w rytm muzyki. Uzupełnieniem przedstawienia są projektory i kolorowe światła laserowe.
Opera Wrocławska
Opera Wrocławska – jeden z teatrów mieszczących się we Wrocławiu na Dolnym Śląsku, przy ulicy Świdnickiej.
Gmach Teatru Miejskiego wzniesiono przy ulicy Świdnickiej w latach 1839–1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa, z nowoczesną sceną i widownią na około 1600 miejsc. Po pożarach (w 1865 i 1871), budynek przebudowano podwyższając widownię i nadscenium, dostawiono pawilon malarni i rozbudowano portyk oraz ozdobiono z zewnątrz malowidłami. Odbudową z 1865 kierował Karl Lüdecke, a tą z 1871–1872 Karl Schmidt. W 1871 postawiono także na krawędzi dachu rzeźby muz wykonane ze sztucznego piaskowca (obecnie stoją tam odlewy z zaginionych oryginałów wykonane na początku XXI wieku). Po 1945 usunięto zniszczone pociskami figury muz oraz z przyczyn politycznych zdjęto z fasady nieuszkodzone popiersia artystów niemieckich: Beethovena, Goethego, Mozarta i Schillera oraz skuto freski Schmidta z zewnętrznej ściany. W 1954–1956 rozbudowano południową część budynku. Gruntowna modernizacja rozpoczęła się w 1997, a zakończyła w 2006.
W bardzo bogato zdobionym wnętrzu zachowało się większość zdobień z XIX wieku, m.in.: plafon z portretami kompozytorów, główny żyrandol (przerobiony z gazowego na elektryczny) oraz loża cesarska. Sumaryczna powierzchnia złocona prawdziwym złotem wynosi 10 tysięcy m², a powierzchnia kryształowych luster 200 m².
***
Muzeum Narodowe.
Muzeum Narodowe we Wrocławiu – jedno z głównych muzeów Wrocławia i Dolnego Śląska. Zbiory muzeum obejmują przede wszystkim malarstwo i rzeźbę, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki całego Śląska. Wikipedia
Adres: plac Powstańców Warszawy. Sztuka polska XVII–XIX w. - Główny trzon kolekcji pochodzi ze zbiorów muzealnych Lwowa (Galerii Miejskiej we Lwowie, Muzeum Narodowego im. Króla Jana III, Muzeum Lubomirskich) i Kijowa, przekazanych Wrocławiowi w 1946 r. Dominuje malarstwo, w tym dzieła Marcello Bacciarellego.
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Archikatedra św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu (niem. Breslauer Dom, Kathedrale St. Johannes des Täufers) – rzymskokatolicki gotycki kościół parafialny a także katedralny biskupów wrocławskich zlokalizowany na wrocławskim Ostrowie Tumskim.
Obecna, czwarta katedra pochodzi zasadniczo z okresu gotyku, z XIII-XIV w. Poprzedzały ją jednak 3 inne kościoły znajdujące się w tym samym miejscu. Obecny kształt jest efektem barokowych uzupełnień oraz współczesnych restauracji po zniszczeniach wojennych. Uchodzi za pierwszą w pełni gotycką świątynię na ziemiach polskich.
Do zakończenia II wojny światowej.
Muzeum Narodowe we Wrocławiu – jedno z głównych muzeów Wrocławia i Dolnego Śląska. Zbiory muzeum obejmują przede wszystkim malarstwo i rzeźbę, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki całego Śląska.
Poprzednikami Muzeum Narodowego we Wrocławiu w XIX wieku i do 1945 r. było utworzone w 1815 r. Królewskie Muzeum Sztuki i Starożytności (Königliches Museum für Kunst und Altertümer) oraz powstałe w 1880 Śląskie Muzeum Sztuk Pięknych (Schlesisches Museum der Bildenden Künste) i utworzone w 1899 Śląskie Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności (Schlesisches Museum für Kunstgewerbe und Altertümer). Podczas II wojny światowej część zbiorów wywieziono z Wrocławia i zabezpieczono, duża ich część podczas wojny uległa zniszczeniu lub rozproszeniu względnie uległa grabieży po wojnie przez wojska radzieckie i szabrowników.
Wnętrze muzeum
Po II wojnie światowej, kiedy Wrocław znalazł się w granicach Polski, podjęto decyzję o utworzeniu nowego muzeum, polskiego w charakterze, które powołano 1 stycznia 1947. Wobec zniszczenia lub poważnego uszkodzenia budynków dawnych muzeów siedzibą Muzeum stał się budynek przy obecnym pl. Powstańców Warszawy, zbudowany w stylu neorenesansu niderlandzkiego w latach 1883–1886 według projektu Karla Friedricha Endella, w którym do 1939 znajdowała się siedziba Rejencji Śląskiej. Muzeum otwarto dla publiczności w lipcu 1948. Instytucja ta kilkakrotnie zmieniała nazwę. Zapoczątkowała swą działalność jako Muzeum Państwowe, w 1950 zmieniono nazwę na Muzeum Śląskie (co określało profil jego działania), a w 1970 r. zostało podniesione do rangi muzeum narodowego.
Od roku 1983 do końca 2013 roku Muzeum Narodowym kierował Mariusz Hermansdorfer, a od początku 2014 – Piotr Oszczanowski.
***
Uniwersytet Wrocławski (UWr)
Uniwersytet Wrocławski (UWr) – jeden z osiemnastu państwowych uniwersytetów klasycznych w Polsce z siedzibą we Wrocławiu, kształcący na kierunkach humanistycznych i ścisłych. Powstał pierwotnie w 1702 jako Leopoldina, a w 1945 został przekształcony w polski uniwersytet. Uczelnia swoimi tradycjami odwołuje się do niemieckich uczelni wrocławskich i Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, założonego w 1661. Jest jedną z najważniejszych i najstarszych uczelni we Wrocławiu, na której studiuje blisko 31,6 tysięcy studentów.
Kształci studentów na czterdziestu sześciu podstawowych kierunkach, na studiach stacjonarnych, niestacjonarnych oraz wieczorowych. Od kilkunastu lat Uniwersytet Wrocławski jest uczelnią interdyscyplinarną z przewagą kierunków humanistycznych. W jego ramach znajduje się 10 wydziałów i jednostki ogólnouczelniane.
Aktualnie zatrudnionych jest 1948 pracowników naukowo-dydaktycznych (z czego 166 na stanowisku profesora zwyczajnego, 307 na stanowisku profesora nadzwyczajnego, 1166 na stanowisku adiunkta, 35 na stanowisku asystenta, 12 na stanowisku docenta, 214 na stanowisku starszego wykładowcy i wykładowcy, 28 na stanowisku lektora oraz 20 bibliotekarzy dyplomowanych). Pod względem uzyskanych stopni naukowych na uczelni pracuje: 261 profesorów, 361 doktorów habilitowanych i 1017 doktorów. Uniwersytet ponadto współpracuje z emerytowanymi profesorami, których autorytet wspiera zarówno proces dydaktyczny, jak i przede wszystkim wymianę międzynarodową. Członkostwo Socrates-Erasmus, CIRCEOS - do organizacji wchodzą: Albania, Chorwacja, Czarnogóra, Czechy, Grecja, Łotwa, Macedonia, Polska, Rosja, Rumunia, Serbia, Słowacja, Ukraina, Węgry i Włochy. Centrum ma swoją siedzibę w Uniwersytecie w Bari.Uniwersytet w Bari – Università degli Studi di Bari – został założony w 1925.
Uniwersytet im. Aldo Moro w Bari
***
Katedra Jana Chrzciciela
Archikatedra św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu (niem. Breslauer Dom, Kathedrale St. Johannes des Täufers) – rzymskokatolicki gotycki kościół parafialny a także katedralny biskupów wrocławskich zlokalizowany na wrocławskim Ostrowie Tumskim.
Obecna, czwarta katedra pochodzi zasadniczo z okresu gotyku, z XIII-XIV w. Poprzedzały ją jednak 3 inne kościoły znajdujące się w tym samym miejscu. Obecny kształt jest efektem barokowych uzupełnień oraz współczesnych restauracji po zniszczeniach wojennych. Uchodzi za pierwszą w pełni gotycką świątynię na ziemiach polskich.
***
Panorama Racławicka.
Rotunda Panoramy Raclawickiej
Panorama Racławicka – muzeum sztuki we Wrocławiu, oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu, założone w 1893 we Lwowie, od 1980 we Wrocławiu; eksponuje cykloramiczny obraz Bitwa pod Racławicami namalowany w latach 1893–1894 przez zespół malarzy pod kierunkiem Jana Styki i Wojciecha Kossaka. Obraz olejny przedstawia bitwę pod Racławicami (1794), jeden z epizodów insurekcji kościuszkowskiej, zwycięstwo wojsk polskich pod dowództwem gen. Tadeusza Kościuszki nad wojskami rosyjskimi pod dowództwem gen. Aleksandra Tormasowa.
krzyż na Wzgórku Dziemięrzyckim Wojciech Kossak, Jan Styka: Kościuszko na koniu
(szkic do panoramy), 1893
Kossak gotuje zupę dla twórców Racławic.
Obok Panoramy siedmiogrodzkiej, Golgoty oraz Męczeństwa chrześcijan w cyrku Nerona jest to jedna z czterech XIX–wiecznych panoram, namalowanych pod kierownictwem Jana Styki i Wojciecha Kossaka. Po II wojnie światowej, dzięki staraniom władz polskich, udało się odzyskać od Związku Radzieckiego część lwowskich dzieł sztuki. Ówczesny polski Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej postanowił zbiory te, wraz z Bitwą pod Racławicami, umieścić we Wrocławiu.
Budynek muzeum, wzniesiony w latach 1961–1985 według projektu Ewy Dziekońskiej i Marka Dziekońskiego, został wpisany do rejestru zabytków w 1991.
***
Hala Stulecia
Hala Stulecia (niem. Jahrhunderthalle, ang. Centennial Hall), daw. Hala Ludowa– hala widowiskowo-sportowa znajdująca się we Wrocławiu, na osiedlu Zalesie, w parku Szczytnickim. Wzniesiona w latach 1911–1913 według projektu Maxa Berga, w stylu ekspresjonistycznym.
Jahrhunderthalle około 1920
Wnętrze hali (stan z okresu międzywojennego)
W 2006 roku hala została uznana za obiekt światowego dziedzictwa UNESCO. Wpisana do rejestru zabytków w 1962 oraz ponownie w 1977, wraz z zespołem architektonicznym obejmującym m.in. Pawilon Czterech Kopuł, Pergolę i Iglicę.
Iglica – stalowa iglica we Wrocławiu, w Parku Szczytnickim, w pobliżu Hali Stulecia (Ludowej), wzniesiona w 1948 z okazji Wystawy Ziem Odzyskanych (WZO); konstrukcja mierzy 90,3 metra (pierwotnie 106 metrów)[1].
Czterdziestoczterotonową wieżę zaprojektował prof. inż. Stanisław Hempel, a wykonało przedsiębiorstwo „Mostostal”. Wsparta jest na trójnożnej podstawie przykręconej do zakotwiczonych głęboko w gruncie śrub z gwintem ćwierćmetrowej średnicy, natomiast jej zwężający się ku górze pierwotnie dwunastosegmentowy korpus jest konstrukcją blachownicową. Ostatni, najwyższy segment zakończony był wspartą na czterocentymetrowej średnicy szpicy pokaźną, obracającą się (napędzaną silnikiem elektrycznym) tarczą przypominającą parasol z ośmioma lustrami, które w zamyśle projektantów, oświetlone z ziemi silnymi reflektorami, miały dawać nocą niezwykłe efekty świetlne.
Wrocławska Fontanna przy Hali Stulecia nocą
Obecnie hala i jej okolice są bardzo licznie odwiedzane przez zwiedzających nie tylko ze względu na samą halę, ale także na bliskość Pergoli z Fontanną Multimedialną, Ogrodem Japońskim oraz zoo.
***
Iglica – stalowa iglica we Wrocławiu, w Parku Szczytnickim, w pobliżu Hali Stulecia (Ludowej), wzniesiona w 1948 z okazji Wystawy Ziem Odzyskanych (WZO); konstrukcja mierzy 90,3 metra (pierwotnie 106 metrów).
Żebrowana konstrukcja Iglicy
Czterdziestoczterotonową wieżę zaprojektował prof. inż. Stanisław Hempel, a wykonało przedsiębiorstwo „Mostostal”. Wsparta jest na trójnożnej podstawie przykręconej do zakotwiczonych głęboko w gruncie śrub z gwintem ćwierćmetrowej średnicy, natomiast jej zwężający się ku górze pierwotnie dwunastosegmentowy korpus jest konstrukcją blachownicową. Ostatni, najwyższy segment zakończony był wspartą na czterocentymetrowej średnicy szpicy pokaźną, obracającą się (napędzaną silnikiem elektrycznym) tarczą przypominającą parasol z ośmioma lustrami, które w zamyśle projektantów, oświetlone z ziemi silnymi reflektorami, miały dawać nocą niezwykłe efekty świetlne.
Mała Iglica
Iglica na Placu Solnym we Wrocławiu, zwana także Małą Iglicą – pomnik znajdujący się we Wrocławiu na placu Solnym.
Iglica stanęła na placu w 1996. Została zaprojektowana przez wrocławskiego rzeźbiarza Adama Wyspiańskiego – poza nazwiskiem projektanta pomnika, brak jednak dedykacyjnego napisu. Wykonana z granitu w formie stojącego na schodkowym podeście falowanego obelisku, przypominającego kształtem płomień, nawiązuje do średniowiecznego zdarzenia – oskarżenia grupy Żydów o szkodzenie chrześcijanom i spalenia ich w tym miejscu na stosie. Według innej wersji jest to nawiązanie do wydarzeń z XV wieku, kiedy to pod wpływem płomiennych kazań franciszkanina Jana Kapistrana ówcześni wrocławscy mieszczanie znosili ze swych mieszkań meble, odzież i inne przedmioty uznane za zbyt wystawne i palili je m.in. na placu Solnym[1]. Od 1827 do 1944 stał w tym miejscu pomnik feldmarszałka Gebharda von Blüchera.
Nazywana „Małą Iglicą” w odróżnieniu od znacznie większej Iglicy, znajdującej się przed Halą Stulecia.
ZOO - Wrocław
Główna brama wejściowa do Zoo
Ogród Zoologiczny we Wrocławiu – ogród zoologiczny znajdujący się przy ul. Wróblewskiego 1–5 we Wrocławiu, otwarty 10 lipca 1865. 1 stycznia 1971 r. wrocławskie zoo miało powierzchnię 30 ha i 2498 zwierząt reprezentujących 528 gatunki, a w połowie lat 80. XX w. ponad 7100 zwierząt z 600 gatunków. Dziesięć lat później gatunków było 680, a liczba okazów zmniejszyła się do 5300. Liczba odwiedzających w 1970 r. wyniosła 479 tys. osó. Jest najstarszym na obecnych ziemiach polskich ogrodem zoologicznym w Polsce. Powierzchnia ogrodu to 33 hektary.Pod koniec 2015 wrocławskie Zoo prezentowało ponad 10 500 zwierząt (nie wliczając bezkręgowców) z 1132 gatunków (trzecie pod tym względem zoo na świecie). Jest piątym najchętniej odwiedzanym ogrodem zoologicznym w Europie.rzadkie gatunki zwierząt m.in.:
ssaki
mrównik, koczkodan górski, talapoin północny, żyrafa siatkowana, kanczyl filipiński, kuna żółtogardła, tygrys sumatrzański, mangusta wąskosmuga, lemur alaotrański, polatucha olbrzymia, sajmiri, magot, kama, lew angolański, arui libijskie, takin mishmi, daniel mezopotamski, jeleń Alfreda, wielkomysz filipińska, jelarang, mundżak indyjski, nosorożec indyjski, hulman, jelonek czubaty, kotik afrykański, urson, stepojeż uszaty, gundia, okapi leśne, gibon białopoliczkowy, gibon czapnik, pekari Wagnera, kolczatka australijska
ptaki
żuraw mandżurski, żuraw rajski, szpak balijski, kaczka madagaskarska, bajkałówka, papuzica duża, nandu plamiste, tukan czerwonodzioby, zeberka timorska, nierozłączka czarnolica, kraska zwyczajna, epoletówka, ara szafirowa, syczek filipiński, toko nosaty
gady
żółw słoniowy, żółw MacCorna, żółw świątynny, wąż mangrowy, waran czarny, jajożer, kameleon Mellera, terekaj..
Największa inwestycja rozpoczęła się w kwietniu 2012, jest to budowa Afrykarium – Oceanarium, w którym eksponowane zwierzęta związane ze środowiskiem wodnym pochodzące z Afryki. W ramach tego kompleksu powstał m.in. basen będący najgłębszym na świecie wśród basenów ogrodów zoologicznych - o głębokości 4,5 m, przeznaczony dla pingwinów.
We wrześniu 2013 roku rozpoczęto budowę Odrarium - kompleksu basenów przedstawiającego faunę i florę Odry. Jest to pierwsza ekspozycja w Polsce pokazująca ekosystem rzeczny. 26 października 2014 roku otwarto Afrykarium.
Afrykarium – Oceanarium
Fokarium
Roczna liczba zwiedzających w 2013 - 2014 wynosiła około 600 tysięcy osób.
Terrarium
Ogród Japoński
Ogród japoński został założony w latach 1909-1913 wokół dawnego stawu Ludwiga Theodora Moritza-Eichborna w obrębie obecnego Parku Szczytnickiego, jako jedyny egzotyczny ogród prezentowany na Wystawie Ogrodniczej w 1913 r. Wystawa ta stanowiła część Wystawy Stulecia.
Ogród powstał z inicjatywy hrabiego Fritza von Hochberga z Iłowej, dyplomaty i orientalisty, przy udziale japońskiego ogrodnika Araia Mankichiego. Prace wykonawcze nadzorował wieloletni zarządca ogrodów rodziny Hochbergów Joseph Anlauf, który realizował także chińskie i japońskie ogrody w Iłowej i w palmiarni w Lubiechowie.
Po zakończeniu wystawy ogród pozostawiono w nowym kształcie, zabrano jednak wypożyczone oryginalne elementy kamienne, w dużej mierze decydujące o japońskim charakterze ogrodu.
W 1995 r. opracowano projekt renowacji ogrodu pod kierunkiem prof. Ikui Nishikawy z Tokio. Następnie w latach 1996-1997, przy współpracy ambasady Japonii oraz ogrodników z Wrocławia i Nagoi, przeprowadzono prace przywracające ogrodowi japoński charakter. Pracami kierował Yoshiki Takamura.
Ogród stanowi unikatowy w Europie, żywy fragment japońskiej kultury.Ogród ten to połączenie kilku typów ogrodów japońskich: publicznego, wodnego, związanego z ceremonią picia herbaty i kamienistej plaży.
Kompozycję ogrodu wyznacza przejście od bramy głównej Sukiya-mon przez most prosty na stawie Yumedono Bashi, rozwidlające się dalej na dwie ścieżki. Jedna ścieżka prowadzi brzegiem stawu od łagodnej żeńskiej kaskady Onna-daki do gwałtownej kaskady męskiej Otoko-daki, a druga przez łukowy most Taiko Bashi do pawilonu herbacianego Azumaya. Zgromadzone w ogrodzie kamienne dekoracje powstały w XVIII i XIX wieku i pochodzą ze zlikwidowanych dawnych orgodów japońskich.
Zabytkowe Budowle Wrocławskiego ZOO
Most Zwierzyniecki we Wrocławiu – przeprawa mostowa we wschodniej części miasta, nad Starą Odrą, łącząca centrum miasta z osiedlami Dąbie, Biskupin, Sępolno i Bartoszowice. Zlokalizowany w bezpośrednim sąsiedztwie Ogrodu Zoologicznego i terenów wystawowych wokół Hali Stulecia. Przeprawę w tym miejscu, początkowo drewnianą, wybudowano około 1655. Podczas epidemii dżumy w 1704 na moście ustanowiono punkt kontroli przepustek uprawniających do przekraczania granic miasta, stąd jego niemiecka nazwa Paßbrücke, tłumaczona niekiedy na "most Przepustkowy". Rogatki do kontroli podróżnych na drogach wylotowych z Wrocławia funkcjonowały zresztą przez długie lata, także i w XIX wieku, i jedna z nich działała przy Moście Zwierzynieckim. Używana też była wobec niego nazwa "Ceglany" i "Szczytnicki".
We wrześniu 2013 roku rozpoczęto budowę Odrarium - kompleksu basenów przedstawiającego faunę i florę Odry. Jest to pierwsza ekspozycja w Polsce pokazująca ekosystem rzeczny. 26 października 2014 roku otwarto Afrykarium.
Afrykarium – Oceanarium
Budynek wrocławskiego Afrykarium z czarną elewacją z Corianu.
Jest pierwszym tego typu obiektem w Polsce.
Obiekt podzielono na część zewnętrzną prezentujące wybrzeże Namibii w postaci dwóch basenów z plażami dla kotików afrykańskich (3600 m³) oraz pingwinów przylądkowych (2460 m³) rozdzielonych od siebie budynkiem w kształcie statku w którym ulokowano restauracje z tarasem widokowym oraz część wewnętrzną z budynkiem żelbetowym o długości 160,1 metrów, szerokości 53,9 metrów oraz wysokości 15-12 metrów w którym prezentowane są ekspozycje czterech biotopów:
1. Fauna plaży i rafy koralowej Morza Czerwonego z basenem 900 m³.
2. Fauna Afryki Wschodniej z basenem hipopotamów nilowych (900 m³) oraz rybami jezior Malawi i Tanganika.
3, Fauna Kanału Mozambickiego z basenem (3100 m³) prezentująca m.in. płaszczki i rekiny brunatne.
4. Fauna dżungli Konga z basenami manatów (1250 m³) i krokodyli nilowych (260 m³) oraz ptakami (hala wolnych lotów) m.in. czepigi rudawe, ibisy białowąse, toko nosaty i waruga.
Cały kompleks liczy 19 akwariów, basenów i zbiorników o łącznej powierzchni 4,6 tys. m² i pojemności ponad 15 milionów litrów wody, oczyszczanej przez 50 filtrów.
Pyszczak hełmiasty (Cyphotilapia frontosa) we wrocławskim zoo
Oceanarium Afrykarium we Wrocławiu.
Fokarium
Terrarium
Terrarium – wiwarium przeznaczone do hodowli przeważnie płazów i gadów, ale także bezkręgowców, przystosowane do ich wymagań w naturalnych środowiskach. Może to być specjalne pomieszczenie lub przenośny, ewentualnie oszklony, pojemnik lub zbiornik w formie skrzynki wykonany z drewna, blachy lub plastiku, a często w całości ze szkła. Zadaniem terrarium jest wytworzenie warunków odpowiednich dla danego gatunku zwierzęcia, w szczególności mikroklimatu, w jakim zwierzę żyje w naturze. Podłoże terrarium wykładane jest suchym piaskiem, czarnoziemem, gliną lub kamieniami, albo kompozycją tych materiałów.
Surykatka
Żyrafiarnia
***
Żyrafiarnia
***
Ogród Japoński
Ogród Japoński we Wrocławiu znajduje się w Parku Szczytnickim w Śródmieściu Wrocławia.
Brama główna Sukiya - mon - Japanese - garden Wroclaw.
Ogród powstał z inicjatywy hrabiego Fritza von Hochberga z Iłowej, dyplomaty i orientalisty, przy udziale japońskiego ogrodnika Araia Mankichiego. Prace wykonawcze nadzorował wieloletni zarządca ogrodów rodziny Hochbergów Joseph Anlauf, który realizował także chińskie i japońskie ogrody w Iłowej i w palmiarni w Lubiechowie.
Po zakończeniu wystawy ogród pozostawiono w nowym kształcie, zabrano jednak wypożyczone oryginalne elementy kamienne, w dużej mierze decydujące o japońskim charakterze ogrodu.
W 1995 r. opracowano projekt renowacji ogrodu pod kierunkiem prof. Ikui Nishikawy z Tokio. Następnie w latach 1996-1997, przy współpracy ambasady Japonii oraz ogrodników z Wrocławia i Nagoi, przeprowadzono prace przywracające ogrodowi japoński charakter. Pracami kierował Yoshiki Takamura.
Ogród stanowi unikatowy w Europie, żywy fragment japońskiej kultury.Ogród ten to połączenie kilku typów ogrodów japońskich: publicznego, wodnego, związanego z ceremonią picia herbaty i kamienistej plaży.
Kompozycję ogrodu wyznacza przejście od bramy głównej Sukiya-mon przez most prosty na stawie Yumedono Bashi, rozwidlające się dalej na dwie ścieżki. Jedna ścieżka prowadzi brzegiem stawu od łagodnej żeńskiej kaskady Onna-daki do gwałtownej kaskady męskiej Otoko-daki, a druga przez łukowy most Taiko Bashi do pawilonu herbacianego Azumaya. Zgromadzone w ogrodzie kamienne dekoracje powstały w XVIII i XIX wieku i pochodzą ze zlikwidowanych dawnych orgodów japońskich.
***
Dom Dyrekcji Zoo,Wroclaw
Stare wejście do zoo – blisko Mostu Zwierzynieckiego
"Baszta Niedźwiedzi" - zabytkowe klatki
Płaskorzeźby na budynku przy starym wejściu.
***
***
Pomnik Aleksandra Fredry
Pomnik Aleksandra Fredry: na wysokim piaskowym cokole pokrytym z 3 stron inskrypcjami znajduje się, odlana z brązu, figura siedzącego poety w czamarze, z rulonem papieru i piórem.
Pomnik znajdujący się we Wrocławiu na południowej pierzei wrocławskiego Rynku.
Szermierz – fontanna i pomnik
Fontanna Krasnali, Wrocław
***Szermierz – fontanna i pomnik
Szermierz – fontanna i pomnik
Jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych pomników Wrocławia. Fontanna z Szermierzem na pl. Uniwersyteckim to jedno z ulubionych miejsc spotkań studentów i punktów orientacyjnych.
Fontanna jest jedną z ciekawszych rzeźb secesyjnych. Zaprojektował ją Hugo Lederer, profesor berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych. W listopadzie 1904 r. stanęła na placu Uniwersyteckim.
Wśród studentów Uniwersytetu Wrocławskiego krąży legenda, że przedstawiony na fontannie mężczyzna to sam autor jej projektu. Miał on ponoć po przyjeździe na studia do Wrocławia, spojony przez studentów alkoholem, zastawić podczas gry w karty nie tylko cały majątek, ale również ubranie. Przegranemu podstępni żacy zostawili jedynie szpadę – symbol szlacheckiego stanu i męskiego honoru.
Sam Szermierz często pada ofiarą nie tylko, choć przede wszystkim, studenckich żartów. Na pomnik nieraz wspinali się różni śmiałkowie – dla kawału lub dla zakładu, co czasami kończyło się interwencją straży miejskiej.
Co 5-6 lat lat figura Szermierza (wykonana z brązu) jest czyszczona z nalotu.
Fontanna Krasnali, Wrocław
Fontanna Krasnali, Wrocław
Fontanna przy ulicy Szewskiej.
Fontanna "Chłopiec z łabędziem" w Ogrodzie Staromiejskim
Fontanna z figurą chłopca z łabędziem jest ozdobą Ogrodu Miejskiego, który kilka lat temu powstał w miejsce parku im. Kopernika przy Teatrze Lalek.
Fontanna z piaskowca z figurą chłopca z łabędziem znajduje się w pobliżu wschodniego wejścia, naprzeciwko sceny letniej. To kopia dzieła Theodora Kalide, XIX-wiecznego niemieckiego rzeźbiarza, pochodzącego z Górnego Śląska. Wykonane według tego samego modelu rzeźby znajdują się m.in. w Wilanowie, w Ogrodzie Saskim, w parku Matejki w Chorzowie oraz w Gliwicach.
Fontanna Alegoria Walki i Zwycięstwa na pl. JanaPawła II
Fontanna Alegoria Walki i Zwycięstwa (Bismarck-Brunnen - Fontanna Bismarcka, Pomnik Walka i Zwycięstwo), Wrocław - 1913.
Iluminacje-rzeżby Alegoria Walki i Zwycięstwa przy pl. Jana Pawła II.
Fontanna na pl. Jana Pawła II jest popularnym miejscem spotkań, protestów, happeningów.Powstała w 1905 roku fontanna ufundowana została przez komitet budowy pomnika kanclerza Bismarcka, któremu po postawieniu pomnika Żelaznego Kanclerza zostały jeszcze fundusze.Na instalację według projekt Bernarda Sheringa i Ernesta Segera składają się trzy elementy. Sama fontanna to kilka czasz, do których woda spływa kaskadowo. Po jednej stronie na postumencie znajduje się pomnik młodzieńca walczącego z lwem – alegoria Walki. Po przeciwnej stronie pomnik młodzieńca siedzącego na lwie – to alegoria Zwycięstwa.Fontanna na pl. Jana Pawła II jest popularnym miejscem spotkań, protestów, happeningów.
***
Fontanna „Zdrój”-szklana
Powstała w 1996 roku według projektu prof. Alojzego Gryta z Akademii Sztuk Pięknych.
Pomysł ustawieniu pośród zabytkowych kamienic obiektu ze szkła i granitu miał wielu przeciwników, sprzeciwiała się temu m.in. ówczesna miejska konserwator zabytków.
Prezydent Wrocławia Bogdan Zdrojewski – od jego nazwiska pochodzi zwyczajowa nazwa wodotrysku – zapowiedział, że fontanna zostanie na Rynku na dwa lata. Stoi do dzisiaj i jest jednym z punktów orientacyjnych, przy którym wrocławianie i przyjezdni umawiają się na spotkania.
Woda krąży w niej w obiegu zamkniętym, dlatego nie powinno się jej pić.
***
Wrocławskie Krasnale
Krasnale - gnomy są w całym mieście.
Wrocław pełen jest krasnali.Kryją się w uliczkach i zaułkach, umykają przed wzrokiem przechodniów.Jest ich już 337 i wciąż przybywa.Pierwsi mieszkańcy na ziemi wrocławskiej
Jeszcze inna teoria głosi, że po prostu pierwszy, historyczny krasnoludek pojawił się właśnie na wrocławskiej ziemi. Wieki temu, gdy Wrocław był jeszcze niewielką wioską, małe krasnale pomagały w prowadzeniu gospodarstw domowych i przy uprawach zbóż – poprawiały ubrania strachów na wróble, łatały dziury w płóciennych workach i dbały o odpowiednią ostrość narzędzi rolniczych. W zamian za dach nad głową, bezpieczeństwo i parę okruchów chleba, chętnie spędzały czas z ówczesnymi mieszkańcami. Przyjaźń ta trwała latami.
Kronika Krasnoludków głosi, że tym pierwszym krasnalem był nie kto inny, jak senior skrzaciego rodu, Papa Krasnal. Zresztą, ten sam Papa sprawuje rządy do dziś, bo nie ma w krasnalowym świecie istoty równie doświadczonej jak on. Niemniej, historia ta udowadnia, że mali i duzi mieszkańcy od zawsze żyli obok siebie, a Wrocław jest bardzo otwartym miastem.
Warto zaznaczyć, że pierwsze krasnale mogły mieć wpływ na dzisiejsze nazwy osiedli. Ze wspomnień Papy wynika, że Sępolno zaczerpnęło nazwę od Sępika, Biskupin od Biskupka, Szczepin od Szczepika, Oporów od Opornika…
***
Wentyl – Krasnal Motocyklista
Jedną ręką pewnie prowadzi swój pojazd, drugą pozdrawia mijanych kierowców i przechodniów. Kto? Krasnal – motocyklista, pierwszy zmotoryzowany skrzat w naszym mieście, oddany przyjaciel wszystkich miłośników jazdy na „dwóch kółkach”.Mimo tego, że wciąż przemierza ulice Wrocławia na swoim motorze, najczęściej można go spotkać pod Katedrą Marii Magdaleny przy ul. Szewskiej. To tam brać motocyklowa spotyka się od dawien dawna, żywiołowo dyskutując o wszystkim, co wiąże się z ich ukochanymi pojazdami. Krasnal, najbardziej filigranowy członek tego zacnego towarzystwa, zawsze służy przyjaciołom radą, dobrym słowem i pomocną ręką.
***
***
Kinoman Młodszy
***
***
***
Wykształciuch
***
Kanapownik najchętniej nie ruszałby się z miejsca, taki z niego leń. Całymi dniami obserwuje przechodniów i nie może pojąć, gdzie wszyscy się tak spieszą? Ponad wszystko kocha swoją kanapę, więc nie łudźcie się, że pozwoli wam na niej przysiąść.
***
Myjek (Washer), wrocławski krasnal znajdujący się przed myjnią samochodową Aquamio na Granicznej.
***
Suvenirek wrocławski krasnal znajdujący się przed Informacją Turystyczną Rynek,
***
„Capri” przy Więziennej.
***
Krasnal włoski
***
Sportuś
***
Barduś
***
Promyk (Beamie), wrocławski krasnal znajdujący się w Przychodni Fundacji „Promyk Słońca”
***
Trójkuc
Krasnal „Trójkuć Wywiadek”
***
Mikołaj Ziółko
***
Przedszkoludek
***
Serdeczniś
***
Myjek (Washer), wrocławski krasnal znajdujący się przed myjnią samochodową Aquamio na Granicznej
***
Krasnal Pieroznik
***
Solidarek
***
Krasnal „Trzynastek”
***
Krasnale Dworcowe - Ciągnący walizkę - Dworzec Główny, ul. Piłsudskiego.
***
Krasnal • Okręgowa Rada Adwokacka we Wrocławiu.
Krasnal • Okręgowa Rada Adwokacka
***
***
Kancelaria prawnicza DD Wnuk
***
Krasnal „Sprawiedliwiusz”
Sprawiedliwius
***
Paragrafek -Mieszka w budynku Uniwersytetu, nieustannie strzeże przestrzegania prawa i łypie okiem na studentów. Paragrafek we własnej osobie! W krasnoludkowej rodzinie pełni rolę mediatora, rozjemcy i sędziego rozwiązującego wszelkie zaistniałe spory. Na pamięć zna wszystkie kodeksy i nawet obudzony o trzeciej w nocy zacytuje adekwatny do danej sytuacji paragraf. Z nim możemy być spokojni o ... Paragrafka znajdziecie w Budynku Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Dumnie stoi w holu,
***
Krasnal „Chemik”
***
Krasnal „Matematyk”
***
Krasnal- Ksiaze Witold
***
Ossolinek Krasnale
***
Krasnale-Syzyfki krasnale-pożarki
***
Krasnal - Recyklinek
***
Krasnal Telefonista
***
***
Gnom
karzeł-gnom
Sofitel
Gnom
Sofitel
